Hoofdgerecht/Vlees

In Umbrië kom je op straat overal broodjes porchetta tegen: knapperige huid van het vlees en heerlijke sappig en smaakvol. Zooo lekker, super streetfood.

Langzaam gegaarde haxe van de BBQ, rook, krokant korstje, zacht, sappig, beetje vettig vlees… wat wil je nog meer.

Rendang van Oma Ita.

De énige echte boterkip… dit recept is simpelweg gewoon een 10/10… dit móét je maken.

Dit recept heb ik gekregen van een Indiase collega, hij was zijn theemok kwijt en stuurde een berichtje rond: ‘Wie mijn mok vindt, krijgt het Butter Chicken recept van mijn oma.’. Dus ik meteen zoeken, gevonden, en na een half jaar leuren kreeg ik eindelijk het recept. Maar man o man, wat was dat het wachten waard.

Chicken Tikka is gegrilde en gemarineerde kip zoals ze dat in India in een tandoor doen. Als je dit ooit gegeten hebt, wil je je kip niet anders meer…

Het begint allemaal bij goed vlees, er moet vet in zitten!

Een andere take op de traditionele shoarma, deze is met kip en avocado, een soort mix tussen Marokkaans en Mexicaans. Ik had een keer zin in shoarma, maar ik wilde eens iets anders proberen te maken, dus in plaats van varken of lam gebruikte ik kip en in plaats van knoflooksaus op basis van mayo een guacamole met yoghurt.

Pulled runderwang alla Barbacoa, op tortilla’s met salsa en rode koolsla. Het is de bedoeling dat de runderwang helemaal uit elkaar valt en boterzacht wordt. Je moet hier wel wat geduld voor hebben.

Picanha zoals hij beroemd gemaakt is in Brazilië. Het enige ingrediënt dat je mag- en zelfs moet- gebruiken is zout, heel veel zout.

Rodrigo is een goede vriend van ons en komt uit Zuid-Brazilië. Specifiek komt hij uit Porto Alegre, waar ze de beste BBQ van Brazilië hebben (Bom Churrasco, Churrasco Nobre). Het moest er natuurlijk een keer van komen dat wij samen gingen barbecueën en de eerste keer was het dan ook meteen raak. Wij moesten uiteraard picanha maken.

Zelf komt hij uit een familie waar ze allemaal vee houden. Zijn oom heeft een grote boerderij met runderen, schapen, paarden etcetera. Vanzelfsprekend worden daar goede BBQ’s met de hele familie gehouden. Het is niet ongebruikelijk om gewoon een gat in de grond te graven, kolen erin en hier schuin boven het vuur een halve koe te hangen, voor als de hele familie komt eten.

Zijn vader en oom waren meestal verantwoordelijk voor de BBQ en van kinds af aan heeft hij dan ook alle kneepjes meegekregen.

Dit recept is hoe ik het van hem geleerd heb en zoals hij in Zuid-Brazilië gemaakt wordt.

Een van de meest smaakvolle stukken rund die ik ooit gegeten heb.

De ezel, ook wel liesstuk genoemd, wordt ‘tri-tip’ in het Engels genoemd. Dat komt doordat je in de ezel eigenlijk 3 stukken kan zien. De richting van de vezels loopt namelijk niet allemaal dezelfde kant op maar in drie verschillende richtingen. Bij het aansnijden moet je hier goed op letten, als je mooi tegen de draad in plakken zo dik als een 2-euromunt snijdt, zal het mals en erg lekker zijn. Het liefst dus in dunnere plakken dan op de foto.

Qua structuur lijkt het een beetje op rosbief: het heeft wel een beetje draad en je moet er dus een beetje op kauwen. Ook mag het lekker rood gegeten worden. De smaak die je ervoor terugkrijgt, is het lekkerste dat je ooit gehad hebt.

Lekkere kip spiesjes van de bbq, wat wil je nog meer?

Côte de Boeuf is een dik stuk ribeye met nog een stuk bot eraan. Het enige wat je hiermee moet doen is perfect grillen.Tegenwoordig is dit de manier hoe ik het liefst mijn ribeye maak, op een loeihete gietijzeren plaat.

Het maakt niet echt uit wat voor stuk rundvlees je hebt, of het nou ribeye, entrecote, bavette, ossenhaas of iets anders is. De gietijzeren plaat zorgt ervoor dat je een supermooie karamellisatie krijgt. Eerst bak ik hem heet en snel aan beiden kanten aan en daarna laat ik hem nog indirect doorgaren tot hij op de perfecte temperatuur is.