Broodje biefstuk
Broodje biefstuk, een simpele en lekkere manier om je biefstuk te eten, met champignons en in dit geval een bearnaise saus. Maar je kan er natuurlijk op doen wat je wilt, varieer gerust!
Broodje biefstuk, een simpele en lekkere manier om je biefstuk te eten, met champignons en in dit geval een bearnaise saus. Maar je kan er natuurlijk op doen wat je wilt, varieer gerust!
Een heerlijke vega risotto, het romige van de kaas met het frisje van de wijn, super!
Als ik moet kiezen tussen zelfgemaakte patat en aardappelen uit de oven wordt het nog moeilijk… maar dit is wel een stuk makkelijker en met de knoflook erin zo schoftig lekker…
Deze burger is geïnspireerd op een burgerrestaurant waar we tijdens de lunch wel eens kwamen, ‘de Mexicaan’. Hoe ze hem daar precies maakten weet ik niet meer, dat is al lang geleden, maar dit is mijn take op De Mexicaan.
De guacamole in combinatie met de frisse, maar sterke en pittige ‘Pico de Gallo’, dé Mexicaanse salsa met de kleuren van de Mexicaanse vlag, geeft een heel mooi geheel. Erg lekker met een ijskoud biertje in de zomer.
Eerlijk is eerlijk: ik ben niet per se een groot fan van tofu. In mijn beleving is het toch vaak een beetje smakeloos goedje. Maar in dit recept maakt de tofu het juist heerlijk romig. Aanrader dus, ook voor de tofu-sceptici onder ons!
Dit is mijn go-to snelle vega pasta. Zo simpel, zo lekker, de kick van het pepertje, de combi van de kaas met de tomaat. Top!
Hamburger! The cornerstone of any nutritious breakfast! Deze heet niet voor niets pittig, een smerig lekkere, sappige kipburger met de kick van rode peper en harissa. Niet te versmaden…
Zoveel wegen als er zijn naar Rome, zoveel versies nasi goreng zijn er. Dit is mijn simpele maar erg lekkere versie.
Deze pasta is een van onze lievelingsgerechten. Hij is simpel te maken en erg lekker. De smaak van de coquilles is heel zacht en delicaat. Door de peper krijgt het gerecht nog een ‘punch’.
Siracusa, Sicilië. Het is zondag en verlaten, een beetje teleurgesteld lopen we terug naar de auto. Op een hoek zien we een klein restaurant met terras met uitzicht op de zee. TL-verlichting, plastic tafels, Italiaanse families… dat moet goed zijn…
De ober komt: “Pronto?”, “Sì, le vongóle per favore”, maar hij kijkt me aan of ik Chinees praat.. dus ik wijs het aan: “vongóle”, hij: “Ah! Vóngole! Sì!”.
Even later komt de pasta, simpel, pure smaken, het ziltige van de zee, de knoflook, het pepertje, wijntje erbij, uitzicht op zee… de hele dag was weer goed, en als ik nog niet verliefd was op dit recept was ik het nu wel.
Laat je niet verblinden door de simpelheid, met goede olijfolie is dit erg lekker!