Vloeistof

Als je ooit in de regio Veneto bent in Italië en je gaat naar het dorpje Fumane, bel dan even… Wij hebben meerdere goede restauranttips! Een van de plekken waar wij hebben gegeten, was een “Enoteca”, oftewel een wijnwinkel met restaurant. Wat een nare combinatie ;-) Maar de twee eigenaressen hadden niet alleen verstand van wijn, maar ook zeker van pasta maken! En het leuke was: ze hadden de avond dat wij er waren een menu waarbij je van verschillende gerechten halve porties kreeg, zodat je meerdere dingen kon proeven. Een van de gerechten die we daar geproefd hebben, was de tagliatelle met ragù di cortile. Dit was zo lekker dat we het meteen nagemaakt hebben toen we weer thuis waren!

Op vakantie in de regio Veneto in Italië waren we uit eten met Marijns oud-collega Giovanni en zijn gezin. Als dessert bestelde hij voor ons deze sbrisolona. Toen de bediening de koek bracht, werd er een grote fles grappa naast gezet. Tot onze verrassing goot Giovanni de grappa over de koek heen! Zelfs als je normaal gesproken geen grappa drinkt, raad ik toch aan om het te proberen. Geloof me, het voegt echt een extra diepte aan de smaak toe. Wel één waarschuwing: als je deze koek eenmaal begint te eten, kun je niet meer stoppen ;-).

Mijn collega was op vakantie geweest naar Napels en de Amalfikust en vertelde over de meest fantástische pasta die hij daar had gegeten: Spaghetti alla Nerano. Als echte Italië-liefhebber was ik natuurlijk meteen geïnteresseerd. Toevallig (Hoewel…? Misschien bestaat toeval wel niet) wilden we dat weekend al naar de Italiaanse groothandel, dus meteen provolone gekocht en het recept uitgeprobeerd en inderdaad: fantástisch.

Vroeger als puber was ik (Jenny) fan van Orlando Bloom. Er hing een grote poster boven mijn bed waar Orlando met een broeierige blik op stond en waar ik heerlijk bij weg kon zwijmelen. Dus toen ik onlangs zapte naar 24Kitchen en zag dat Orlando Bloom te gast was bij Jamie Oliver, moest ik die aflevering natuurlijk kijken, ‘for old time’s sake’. Marijn plofte naast me op de bank en al gauw waren we behoorlijk onder de indruk van de lam tajine die ze aan het maken waren. Dit is onze eigen versie. Moet je nagaan waar bakvissengezwijmel toe kan leiden ;-).

Handschoenen aan en op avontuur! Ja, deze brandnetelrisotto is écht lekker en nee, het prikt écht niet als je het eet :-).

Shortribs zijn de spareribs van het rund. Er zit een mooi vetje in en ze zijn perfect om te stoven. Dit recept is in de basis eigenlijk een variatie op de Italiaanse bolognese saus, maar door de smaak van de ribs toch weer totaal anders.

Deze vegetarische hamburgers vragen wat voorbereiding, maar dat betaalt zich dubbel en dwars uit in smaak! Wij vinden 1 burger een beetje weinig voor het avondeten maar 2 wel weer veel. Daarom is dit recept voor 3 burgers met 2 broodjes, de derde burger kun je delen zonder broodje.

Normaal houd ik niet van roggebrood uit de supermarkt, zompige, kleffe, zure hap… ik kan er niet aan wennen… Deze versie van ons eigen roggebrood en dan ook nog in combinatie met onze erwtensoep en Zeeuws spek is echter hemel op aarde!

Als je dan een recept voor eigengemaakte coppa di Parma hebt, moet je natuurlijk ook wel een recept hebben waarin je die coppa gebruikt. Dat is deze risotto. Als het niet het seizoen is voor asperges, kun je ook sperziebonen of haricots verts gebruiken.

Elke winter maakte mijn opa wel erwtensoep, een klassieker waar iedereen met herfst- en winterweer naar uitkeek… Vroeger maakte hij dat altijd met een halve varkenskop, later gewoon met varkenspoten. Omdat ik het mooi vind om alles van het dier te gebruiken heb ik een halve varkenskop genomen, maar je kan ook gewoon een kilo extra varkenspoot erin stoppen.

In ons favoriete Italiaanse restaurant maakte de gastheer, Roberto, de scroppino’s altijd aan tafel en met de hand. We hebben dit vaak afgekeken, soms nam ik er ook gewoon twee… zoo lekker. Dan kwamen er weer verkopers aan de deur bij ze voor scroppinomachines, maar Roberto bleef het trouw met de hand doen. En terecht.

Helaas is het restaurant nu dicht, ze zijn met pensioen. Wij kunnen nergens meer scroppino’s bestellen, want wij zijn voor het leven verpest… Dus dan maar zelf maken.

Ondanks dat ons land aan zee ligt, staan Nederlanders niet bekend als grote viseters. Daar komt met dit recept geheid verandering in!